Delhi’nin Nehru Place ve Bombay’ın Lamington Road bölgelerinde teknisyenler, hurdaya ayrılmış cihazların parçalarını bir araya getirerek çalışır durumda laptoplar üretiyor. Bu “Frankenstein” makineler yaklaşık 110 ABD doları gibi oldukça uygun bir fiyata satılıyor.
Teknisyenler, anakartlar, kapasitörler, ekranlar ve piller gibi işe yarar parçaları hem yerel e-atıklardan hem de Dubai ve Çin gibi ülkelerden gelen atıklardan ayrıştırıyor.
Bu onarım ekosistemi, teknoloji devlerinin özelleştirilmiş tasarımlar ve kısıtlı parça erişimi yoluyla dayattığı planlı eskitmeye karşı verilen daha büyük bir mücadelenin parçası olarak görülüyor. Birçok teknisyen, Hindistan’ın en büyük e-atık merkezi olan ve günde 30 bin ton atık işleyen Seelampur’dan parça temin ediyor.
“Tarihsel olarak Hindistan’da her zaman bir onarma kültürü olmuştur” diyen Toxics Link’ten Satish Sinha, “Firmalar planlı eskitmeyi dayatıyor, onarımları zorlaştırıyor ve insanları yeni cihazlar almaya zorluyor. Biz buna çözüm üretiyoruz” diyor.
